در دهه 90 میلادی هنگامی که انقلاب دیجیتالی شروع به سرعت گرفتن کرد، برخی از مفسران مسائل اجتماعی تخمین زدند که این جریان باعث از بین رفتن شهرها میشود. موقعیت جغرافیایی مردم اهمیت خود را از دست میدهد، این بحث باقی ماند تا جایی که مفسران بیشتر در فضای مجازی به یک اشتراک و نقطه برخورد رسیدند. اکنون دو دهه از آن زمان گذشته است و خلاف آن ثابت شده است: انسانها همچنان در واقعیت فیزیکی زندگی میکنند و در اوایل همین قرن از نقطه عطفی عبور کردند که هم اکنون تعداد مردم شهر نشین بیشتر از روستانشینان است. اتحادیه اروپا پیش بینی میکند که تا سال 2050 جمعیت مردم شهر نشین جهان به بزرگی جمعیت جهان در سال 2002 شود.