آگاهی از چگونگی روابط شعرا و شخصیتهای فرهنگی با یکدیگر، همواره یکی از موضوعات جالب توجه در ادبیات ملل مختلف و به ویژه ادبیات فارسی بوده است. کتاب حاضر که به بررسی روابط عارف قزوینی با دوازده تن از شاعران و چهرههای مشهور ادب و فرهنگ ایران میپردازد، علاوه بر شناخت بیشتر زندگی و زمانۀ او، موجب شناخت بیشتر شخصیتهای مرتبط با وی میشود. بر همین اساس، این کتاب در شناخت برههای از تاریخ ادبیات ایران از انقلاب مشروطه تا اوایل عصر پهلوی، از اهمیت فراوانی برخوردار است. علاوه بر اهمیت شخصیت عارف به عنوان شاعر ملی مشروطه، آنچه اهمیت این بررسی را دوچندان میکند، مقام ادبی و علمی چهرههای مرتبط با وی است که هر یک از آنان به نوبۀ خود منشأ خدمات ارزشمندی به ادبیات فارسی و ادبیات مشروطه بودهاند. این شخصیتها عبارتند از: ایرج میرزا، اشرفالدین حسینی، ملکالشعرای بهار، میرزادۀ عشقی، وحید دستگردی، علی دشتی، لطفعلی صورتگر، احمد کسروی، واعظ قزوینی، حیدرعلی کمالی، نیما یوشیج و سید محمدحسین شهریار. با توجه به این که برخی از این شاعران علاوه بر بُعد ادبی و علمی، دارای وجهۀ سیاسی نیز بودهاند، این کتاب علاوه بر فواید ادبی، در شناخت برخی از وقایع سیاسی زمان نیز سودمند خواهد بود.