نوشتهی حاضر بر پایهی طرحی مبتنی بر درک انسان به بررسی واحدی در زبان میپزدازد که یکی از پرابهامترین بدیهیات نهادینهشده در اندیشهی معاصر است. در کتاب پیشرو، نویسنده به دنبال آن است تا معلوم کند، پدیدهای به نام واژه در مطالعهی زبان تا چه میزان غیر قطعی و نامعلوم است و فرض بر بدیهیبودناش، تا چه اندازه با باورهایی خرافی همسوست.