پل ها عموماً سازه های ساده ای هستند که در آن ها تعداد اعضای سازه ای (پایه ها، دهانه ها، کوله ها) نسبتاً کم است. از طرف دیگر، اغلب با توجه به ارتفاع متفاوت ستون ها، طول دهانه های غیر یکنواخت و گاهی اوقات وجود انحنای افقی و یا قائم در روسازه، بسیار نامنظم هستند. از آنجا که معمولاً شکل سازه ای بر اساس معماری تعیین می شود نه ملاحظات سازه ای، طراح باید از پیامدهای تصمیمات سازه اخذ شده در مورد شکل سازه ای آگاه باشد. در این کتاب تنها خلاصه ای از این موارد بررسی می شود.