حدید اساس معماری را در نحوه ی تفکر به آن می داند. معماری او تحمیل گر نیست بلکه این امکان را مخاطبان می دهد تا بتوانند فضای متناسب با علایق و عاداتشان را انتخاب کنند. برای حدید این نکته اهمیت بسیاری دارد که تمام اقشار جامعه مخاطب او باشند؛ نه فقط نخبگان جامعه. از این رو، هدف او ساختن ساختمان هایی اجتماعی است که از طریق آنها بتوانند هیجان و چالش را به زندگی مردم عادی وارد کند. «زاهاحدید» از زنان معماری است که حضوری فعال در عرصه جامعه معماری داشته است. به اعتقاد وی معماری همراه با پیشرفت تکنولوژی حرکت میکنند. زاهاحدید برنده جایزه پرتیزکر شد که آن را میتوان معتبرترین جایزه معماری جهان دانست. در مجموعه حاضر بناها و پروژههای وی از سال 1983 تا سال 2004 معرفی شدهاند. از جمله آثار وی میتوان به مواردی مانند ایستگاه آتشنشانی ویترا، مرکز هنر معاصر روزنتال، موزه هنر در گراز، موزه هنرهای اسلامی و باشگاه پیک اشاره کرد. فهرست مطالب: بناها و پروژه ها ساخنمان تومی گایا مسجد بزرگ استرانبورگ