ماریو بوتّا به نوعی به تادائو آندو، معمار ژاپنی، احساس نزیکی میکند، کسی که شاید فراتر از محدود کردن ساختمانها به بتُن ضروری و حداقل هندسه رفته است. آندو نیز طرفدار دیوارهای ضخیم است تا به طور کامل فضای داخلی را از محیط خارج جدا کند. وی نیز، مخصوصاً در هنگام ساخت یک خانه، یک پناهگاه میسازد. به نظر میرسد که بوتّا نیز مانند آندو زمانی که ساختمانهای کوچک و محکم میسازد، موفّقتر از زمانی است که سعی میکند اصول مشابه را در مقیاس بزرگتر اجرا کند.