«آواشناسی علم بررسی زبانهای بشری است که به سه شاخهی اصلی آواشناسی تولیدی، آواشناسی آکوستیک و آواشناسی شنیداری تقسیم میشود. حوزهای که در زبانشناسی با آواشناسی پیوندی ناگسستنی دارد، واجشناسی است که به نقش واحدهای زنجیری و ویژگیهای زبرزنجیری در زبانها در قالب نظریههای متعدد میپردازد. فرهنگ حاضر مجموعهای از اصطلاحات پایه و مهم در آواشناسی و واجشناسی برای استادان، دانشجویان و دیگر علاقهمندان به این دو حوزه مطالعاتی است.» در این مجموعه بیش از ۱۱۵۰ اصطلاح متداول دو حوزهی آواشناسی و واجشناسی گردآوری شده است. مدخلهای این فرهنگ اصطلاحاتی هستند که در منابع غربی در این دو حوزه به کار رفتهاند.