کشاورزی که همچون نیاکان خویش به تولید میپردازد، هر چند هم سختکوش و پرتلاش باشد، به زحمت میتواند شکم خانواده خویش را سیر کند ولی کشاورزی که به رموز نوین تولید آگاه باشد و در محیطی باانگیزه فعالیت کند، از خاک طلا میسازد. تئودور شولتز: اقتصاددان برندهٔ جایزهٔ نوبل در آغاز هزارهٔ سوم میلادی، رهبران تمامی کشورهای جهان در نشستی تاریخی و بیسابقه، اهداف توسعهٔ هزاره سوم را در هشت مقولهٔ اساسی به تصویب رساندند. مبارزه با فقر و گرسنگی در صدر این اهداف قرار دارد. هوشمندی زیادی لازم نیست تا روانی این هدف را برای جامعهٔ امروز ایران نیز بپذیریم. اقتصاد ما، همانند اقتصاد جهان، دستخوش یک پارادوکس عجیب است: «معمای فراوانی و فقر». درحالیکه از درآمدهای نفتی بیسابقه در طول تاریخ بهرهمندیم، بسیاری از مردم در گروههای کمدرآمد، از سیری سلولی به سیری شکمی روی آوردهاند، یعنی کیفیت و سلامت تغذیهٔ خویش را فدای سیری ظاهری کردهاند. برونرفت از این شرمساری تا حدود زیادی در گرو توسعهٔ واقعی بخش کشاورزی است، زیرا کشاورزان هم تهیهکنندگان غذای مردم هستند، و هم خود محرومترین قشرهای اجتماعی کشور را تشکیل میدهند. کتاب گذار از کشاورزی سنتی راهی علمی، به دور از تعصب و تحجر برای این مشکل اساسی ارائه میکند. شاید درک درست مطالب این کتاب، کلیدی باشد بر قفل فروبستهٔ بر این مشکل دیرپا. نظرات و بررسی ها