بشر از آغاز پیدایش با حادثه ناشی از کار روبه رو بوده ولی حوادث ناشی از کار در طول قرون و اعصار مختلف و مکان¬های مختلف متفاوت بوده است. عصر نوین در جهان به دنبال دستاوردهای نهضت رنسانس آغاز انقلاب صنعتی و کشف و به کارگیری مکانیسم ناشی از نیروی بخار در نیمه قرن نوزدهم سراسر اروپا و ایالات متحده آمریکا را فرا گرفت و در قرن بیستم با شدت و ضعف مختلف به دیگر نقاط جهان رسید. انقلاب صنعتی از یک سو تحولی بزرگ در ابزار کار و تولید به وجود آورد و از سویی روابط انسان با ابزار کار و انسان با محیط کار را وارد مرحله نو و متفاوتی کرد. قبل از تحولات صنعتی به دلیل بافت کشاورزی و تولیدات صنعتی در مقیاس کم هر چند حوادث ناشی از کار وجود داشته و تدابیری نیز برای خنثی کردن اثرات آنها اتخاذ شده بود ولی این حوادث به عنوان یک مشکل اجتماعی قابل طرح نبوده اند. با انقلاب صنعتی و به کار افتادن کارخانه های عظیم و تولید انبوه ایمنی و بهداشت در محیط کار اهمیت یافته وحوادث ناشی از کار توجه بیشتری را به خود معطوف داشته است. هر سال در سرتاسر دنیا میلیون ها حوادث شغلی اتفاق می¬افتد. برخی از آنها مهلك و برخی دیگر ناتوان کننده هستند. هر حادثه ای باعث رنج و عذاب قربانیان می شود. درصدی چشمگیر از آنها موجب نگرانی و تنش روحی در خانواده های كارگران می شود، به ویژه حوادثی که موجب مرگ یا از كار افتادگی های ثابت و پایدار می شوند. بنابر آمار منتشر شده در كشورهای پیشرفته، سالانه از هر ده نفر كارگر یكی دچار حادثه شده و موجب از دست رفتن پنج درصد از روزهای كاری می شود.