حفاری و گودبرداری عبارت است از حفر کانال ها و ایجاد فضاهای مناسب در زمین جهت احداث یک سازه مشخص ( پیکنی ) و یا لولهگذاری برای خدمات مختلفی چون خطوط انتقال گاز ، آب ، فاضلاب ، برق ، تلفن و غیره که بطور عمده با خاكبرداری یا سنگبرداری و یا ترکیبی از این دو و نیز تخلیه خاك و سنگ از محل، همراه است. این نوع کارها معمولاً همراه با حوادث کشنده و جدی فراوانی هستند . بررسیهای بعمل آمده از 50 مطالعه 2 حوادث در حفاریهای با عمق کمتر از 10 فوت روی داده است لذا در این / موردی نشان داد که نزدیک به 3 خصوص سه نکته اساسی همواره باید مورد توجه قرار گیرد: نخست اینکه مخاطرات مختلف زیادی ( همچون ریزش زمین ، فروریختن ساختمآنهای مجاور و … ) در این نوع کار وجود دارد که میبایست بطور کامل شناسایی گشته و اقدامات کنترلی لازم برای هر یک از آنها باید انجام شود ، نکته دوم اینکه ماهیت کوتاه مدت و کم هزینه کار در قیاس با هزینه های ایمن سازی (شمعکگذاری و پوشش دیوارة کانال و نیز هزینههای عقب زدن و درهم شکستن دیوارههای کانال) بهانۀ خوبی است که از اقدامات ایمنی لازم صرفنظر گشته و یا آنها بی اهمیت تلقی گردند . و سرانجام نکته سوم اینکه در تشخیص وجود خطر ممکن است اشتباهاتی بوجود آید . مثلاً ظاهر برخی خاكها می تواند باعث پدید آمدن احساس کاذب امنیت گردد که این خود مخاطرهای جدی است؛ مثال دیگر عدم دقت در تشخیص پایداری شیب در کانالها است که نیازمند تحقیقات سیستماتیک در زمینۀ مکانیسم خاك آن محل میباشد . لذا خطر فروریختن دیوارهای جانبی نباید به احتمال و شانس سپرده شود . بدین منظور یک بازرسی مقدماتی از زمین مورد حفاری باید انجام گیرد تا یک روش مناسب کاری مشتمل بر کلیۀ احتیاط های ایمنی لازم ایجاد و مورد استفاده قرار گیرد. در نهایت می توان گفت هدف ایمنی گودبرداری و حفاری ، نایل شدن جامعه به حداکثر مزایا و تسهیلات حاصله با حداقل حوادث واقعه میباشد.