«طراحی، فرآیند یافتن راهحل مناسب از میان انبوهی از راهحلها است. برداشت و پیشینه فکری و تجربی طراح از جهان پیرامون عاملی است که وی را به انتخاب یکی از این راهحلها وا میدارد. و این زیبایی هنر طراحی است چراکه با تکیه بر وجه مشترکات یک جامعه یا گروهی از جامعه رشد میکند. به تعبیر دیگر طراحی یک راه حل برای رفع یک نقص یا کمبودی است که احساس شده، به همین دلیل است که تجربه و شناخت دقیق از بستر طرح همواره راهگشا بوده و طراح را به سمت خلق اثری ماندگار سوق میدهد.