کتاب نظریه برنامه ریزی اثر پرویز اجلالی، مجتبی رفیعیان و علی عسگری یکی از بهترین کتاب های علوم اجتماعی است که تلاش می کند به پرسش های مرتبط با برنامه ریزی بپردازد. شما می توانید با خرید و مطالعه این منبع در سه بخش کاربردی با این مفهوم آشنا شوید.
قسمتی از نظریه برنامه ریزی
دکتر اجلالی پیدایش و تصور نظریه خردگرای برنامه ریزی را پی می گیرد و به آنچه از این نظریه هنوز معتبر مانده و می تواند راهنمای ما در اندیشیدن به برنامه ریزی باشد اشاره می کند. فصل بعد (فصل ۴) به نظریه سیستم ها در برنامه ریزی اختصاص دارد. دکتر رفیعیان، نویسنده این فصل از نظریه سیستم ها شروع م یکند. سپس کاربرد این نظریه در برنامه ریزی را شرح می دهد و سرانجام به پیشرفت های اخیر نظریه سیستم ها و فرصت هایی که برای نظریه برنامه ریزی فراهم آورده اشاره می کند.
فصل آخر این بخش (فصل ۵) نیز به مارکس گرایی که ریشه و مادر همه دیدگاه های انتقادی در علوم اجتماعی است اختصاص یافته است. در این فصل دکتر اجلالی به رابطه میان آرای مارکس و تجربه برنامه ریزی در اتحاد شوروی و سایر کشورهای سوسیالیستی روزگاری موجود واکنش مارکس گرایان مستقل بعدی به این تجربه ها و تحولات آن و هم چنین تأثیر عمیق این نظریه بر آرای برنامه ریزان در کشورهای سرمایه داری غربی می پردازد.
این فصل با بررسی دیدگاه هایی که اندیشمندان علاقه مند به نظریه مارکس اعم از نو مارکس گرا و پا مار کس گرا، پس از فروپاشی اتحاد شوروی پیش نهاده اند توجه کرده و کوشیده با توجه به این دیدگاه ها آینده رابطه میان نظریه مارکس گرا و نظریه برنامه ریزی را در قرن بیست و یکم پیش بینی کند.
و سرانجام بخش سوم کتاب به معرفی نظریه های جدید برنامه ریزی اختصاص یافته است. این بخش از ۷ فصل تشکیل شده است. فصل ۶ به معرفی و نقد نظریه برنامه ریزی وکالتی در برنامه ریزی شهری می پردازد که یکی از اولین کوشش هایی بود که برای تبدیل برنامه ریزی از موضوعی کاملاً فن سالارانه و نخبه گرا به امری مربوط به عموم مردم صورت گرفته در این فصل دکتر اجلالی زمینه های پیدایش استدلال های نظریه و نقد آن را در اختیار خواننده قرار می دهد.