زبانشناسی پیکرهای بهعنوان حوزهای بینارشتهای با بررسی حجم وسیعی از دادههای طبیعی زبان، هم در زبانشناسی نظری و هم در دیگر حوزههای مرتبط با زبان چون آموزش زبان، ترجمه، فرهنگنگاری، جامعهشناسی زبان، روانشناسی زبان و مانند آن زمینههای پژوهشی بیشماری را پیش رو مینهد. زبانشناسی پیکرهای در مطالعات نظری زبان از یکسو مرجع صدور نظریههای زبانی است و از سوی دیگر میتواند با شواهد مستدل فرضیهها و نظریات مطرح را رد یا تأیید نماید. این حوزه همچنین در پردازش زبان طبیعی زیرساختهای لازم جهت فعالیتهای مرتبط با تعامل رایانه و زبان طبیعی را فراهم میآورد. فرهنگ توصیفی زبانشناسی پیکرهای به معرفی واژههای تخصصی زبانشناسی پیکرهای و کلیدواژههای مرتبطِ حوزههای وابسته پرداخته است و تلاش دارد تا زمینۀ مشترکی را میان تمام پژوهشگران درگیر در این حوزۀ بینارشتهای فراهم آورد.