این اثر چند مقاله از مهمترین مقالات پروفسور سیباک در حوزهی نشانهشناسی را دربردارد. محور اصلی این کتاب، بررسی نظامهای ارتباطی در موجوداتی علاوهبر انسان است و نویسنده با درنظرگرفتن نشانهشناسی زیستی، چگونگی تاثیر این نظام بر نشانهشناسی و زیستشناسی را مورد مطالعه قرار داده است. مطالب کتاب در نه فصل تنظیم شده و هر فصل به جنبهای از نشانهشناسی اختصاص دارد. مفاهیم بنیادی؛ بررسی نشانهها؛ شش گونه از نشانهها (علامت، دردنماها، شمایل، نمایه، نماد و نام)؛ نشانههای دردنما؛ نشانههای نمایهای؛ نشانههای شمایلی؛ نشانههای بتواره، نشانههای زبانی؛ و زبان به مثابهی نظام الگوسازی اولیه عنوانهایی هستند که به ترتیب در فصلهای این کتاب مطرح و بررسی شدهاند. در بخشی از توضیح پشت جلد اثر آمده است: «نام تامس آلبرت سیبیاک همه جا با تکوین نشانهشناسی و نظریهی ارتباط در قرن بیستم همراه است. در واقع در دنیای امروز هیچ شخصی به اندازهی پروفسور سیبیاک بر این دو حوزه تاثیر نداشته است و اغراق نیست اگر بگوییم بدون پژوهشهای نوآورانه و نوشتههای انتقادی او، این دو حوزه به شکوفایی و اهمیت امروز که آغاز هزارهی جدید است نمیرسید. این کتاب پژوهشی است ناب در حوزهی نشانهشناسی به معنای دقیق کلمه؛ که به زعم برخیها میتوان عنوان نشانهشناسی زیستی را که خاص سیبیاک است، بر آن نهاد. این کتاب برای نشانهشناسان، دانشجویان نشانهشناسی و نظریههای ارتباطی، دانشمندان علوم شناختی، فیلسوفان و نیز خوانندگان عام قابل استفاده است.»