در دهههای اخیر، توجه صنعت در درجه اول بر ترس و نگرانی درباره اتصال لرزهای مناسب تجهیزات مکانیکی متمرکز شده است. همزمان با رخداد چند زلزله شایع در فاصله زمانی کم از یکدیگر بسیاری از ادارات و سازمان ها بر طراحی ایمن و نصب سیستمهای مکانیکی متناسب با این رخدادها تاکید کردند. VISCMA و اعضای آن بر روی این موضوع از ابتدا متمرکز شدهاند. قبل از آن طراحی لرزهای به سمت روشهای به بلوغ رسیده و بسیاری از آییننامهها و استانداردهایی که به جهت نشان دادن پاسخ مناسب ساختمان تعریف شده بودند، میرفتند و عملکرد خود را با بکارگیری این آییننامهها مورد آزمایش قرار میدادند. متاسفانه، آنچه در حال نادیده گرفته، نصب و راه اندازی تجهیزات مکانیکی بوده است. بسیاری از سازه های جدید باقی مانده این حوادث بودند. اما سیستمهای داخلی که عملکرد ساختمان را به وجود میآوردند، وجود نداشت. این سیستمهای لولهکشی و مکانیکی و الکتریکی نقصهای واضحی داشت که استفاده از آن را در بیمارستان بیفایده میکرد. از آن زمان، که آییننامهها و استانداردها شامل طراحی و نصب و راهاندازی سیستمهای مکانیکی شدند حتی بیشتر تکامل یافتهاند. آییننامهها برای از میز لرزهای جهت اثبات عملکرد تجهیزات استفاده کرد. این آزمایش تحت بارهای لرزهای که ممکن است در طول ساخت و ساز به آن وارد شود، قرار گیرد.