ادبیات داستانی در معنای جامع آن به هر روایتی که خصلت ساختگی و ابداعی آن بر جنبۀ واقعی و تاریخیاش بچربد، گفته میشود، از این رو، باید بهظاهر، همۀ انواع خلاقۀ آثار ادبی را در بر گیرد، چه نثر و چه نظم، اما در عرف نقد ادبی امروز تنها به آثار روایتی خلاقۀ منثور، ادبیات داستانی میگویند. جهان واقع یا امر واقع، چیزهایی است که رخ میدهد و با «واقعیت» و «حقیقت» رابطۀ تنگاتنگی دارد، جهان داستان نیز مجموعۀ آن چیزهایی است که از این رخدادها بازآفرینی میشود؛ و به طبع باید به نحوی «واقعیت» و «حقیقت» این رخدادها را در خود بازتاب دهد. از این رو، جهان داستان وابسته به جهان واقع است و در ضمن در ذات خود نیز مستقل است.