جان کاساوتیس در ایران نام چندان آشنایی نیست. درحالیکه در اروپا و آمریکا نام او را اغلب در کنار وودی آلن، ویم وندرس و جیم جارموش قرار میدهند. شب افتتاح یکی از بهترین فیلمهای کاساوتیس، و از شاخصترین فیلمهاییست که به تئاتر میپردازد؛ به احساس بازیگر روی صحنه، و دلهرهٔ او هنگام ایفای نقش. قهرمان فیلم با دغدغهٔ تنهایی روبهروست: تنهایی یک انسان، تنهایی یک زن، و تنهایی یک بازیگر روی صحنه. او با کارگردان، بازیگر مقابل، نقش، و درنهایت خودش در کشمکش است و این کشمکشها به صحنهٔ تئاتر کشیده میشود.