پییر منان در تاریخ فکری لیبرالیسم، با بررسی آثار آورندگان این ایده، اندیشمندانی چون ماکیاولی، هابز، لاک، روسو، مونتسکیو، توکویل، کنستان و گیزو، چندوچونِ شکلگیری ایدههای مرکزی لیبرالیسم را، که در واکنش به جنگهای مذهبی آن روز اروپا بربالید، پیجویی میکند و تبیینی بدیع از شالودههای تاریخی و فلسفی لیبرالیسم به دست میدهد. تاریخ فكری لیبرالیسم كوششی نوآورانه است برای فهم مراحل تعیینكنندهی تاریخ لیبرالیسم، كه در سه سدهی گذشته موضوع همیشگی سیاست مدرن بوده است. در این كتاب مشاهده میكنیم كه اندیشهی سیاسی در غرب چگونه ایدهای را پروراند كه به یكی از مهمترین ارزشهای زندگی مدرن و یك از اركان سیاستورزی، خواه در مقام نظر و خواه در عرصهی عمل، بدل شد. منان در این كتاب نشان میدهد كه برای فهم لیبرالیسم به مثابه شكلی از زندگی، باید آن را در پرتوِ ذهنیتی كه آن را برانگیخت مشاهده كرد، و میكوشد تا این ذهنیت را در آثار متفكران بزرگی از ماكیاولی تا لاك، هابز، روسو، گیزو، كنستان و توكویل بیابد. نومایگی نهفته در این كتاب چنان است كه آن را در دل مهمترین جریان فرهنگی پایان سدهی بیستم مینشاند كه همانا بازاندیشی در باب مدرنیته است.