كوروش (سایرس)[1] نام معروفى است و در روزگار نیاكان ما شاید متداولترین نامهاى مردانه در امریكا بوده. با اینهمه این نام در ابتدا از پادشاهى كه نسبت به ما ناشناخته بود و در فجر تاریخ جهان زندگى مىكرد به ما رسیده. با وجود این در پیرامن این نام اقوال مشهورى میان ما هست نظیر: خط روى دیوار، قوانین مادها و پارسها، مغان، و خردمندان خاور. همچنین مطالب دیگر راجع به زمان او سایر است مانند ثروت كرزوس، غیبگوى دلفوس و برج بابل[2] . ولى اینهمه اسرارى نیست زیرا نیاكان ما كتاب عهد قدیم را مىخواندند و كوروش ناشناخته كه شاه مادها و پارسها نامیده شده در صفحات آن با اعتناى خاص ذكرشده. یكى از آنها در آغاز كتاب عزرا آمده كه گوید «كوروش پادشاه فارس چنین مىفرماید؛ یهوه خداى آسمانها جمیع ممالك زمین را به من داده و مرا امر فرموده است كه خانهاى براى وى در اورشلیم كه در یهودیه است بنا نمایم.» در اینجا عبارت «ممالك زمین» تخیلآمیز بهنظر مىرسد ولى در آغاز كتابى دیگر، استر، آن ممالك چنین توصیف شده : «…در روزگار اخشورش (این امور واقع شد). این همان اخشورشى است كه از هند تا حبشه بر صد و بیست و هفت ولایت سلطنت مىكرد.»[3] [1] . سایرس تلفظ انگلیسى كلمه كوروش است؛ یونانىها چون مخرج شین ندارند كوروش تلفظ كردند وبهتدریج به فرانسوى سیروس و انگلیسى سایرس تلفظ شد. [2] . در باب نوشته بر دیوار رجوع كنید به كتاب دانیال در كتاب عهد عتیق (توارة) باب پنجم و در باب مادها وپارسها رجوع شود به كتابهاى سلاطین و اشعیا و ارمیا و استر از كتب عهد عتیق؛ در باب خرمندان خاور رجوعشود به كتاب انجیل متى. (بنا به مفسرین عیسوى این خردمندان خاور مغان ایران بودهاند.) [3] . اخشورش بهموجب كتاب استر (عهد عتیق) پادشاه ایران بود كه بهعقیده بعضى دانشمندان تحریفى است ازكلمه اردشیر.