کتابی که پیش رو دارید به نقد و بررسی علم نوپا و جدید نمادشناسی در ایران میپردازد. نویسندهی این کتاب علاوهبر بررسی نمادهای باستانی ایرانی، به بررسی و نقد نمادهای حوزههای اسلامی و سایر ملل چون چینی، ژاپنی، آزتکی، مایایی، تبتی و… نیز پرداخته است. در قسمتی از متن این کتاب میخوانید: «از دیدگاه مردمشناسی، فرهنگ نمادهای آیینی و اساطیری واجد اهمیتی ویژه است؛ زیرا مفاهیم اسطورهای، پیوسته در اذهان اقوام و ملتها باقی میماند. تشابهات میان آیینها و اسطورههای ملتها آدمی را بر آن میدارد که درباره خاستگاه آنها به جستجو بپردازد و گاه خط سیر انتقالی آنها را دنبال کند تا دریابد که آداب و شعائر به چه صورت منتقل شدهاند یا همچون نظر برخی اسطورهشناسان چگونه این مفاهیم در جایجای جهان نزد اقوام مختلف خودبهخود پدید آمدهاند. نویسنده در این کتاب کوشیده است که تمامی نمادهای آیینی اقوام شرق و غرب جهان از عصر پاگان تا عصر یکتاپرستی را عرضه کند و بدین لحاظ این کتاب جهت شناخت نمادهای آیینی اقوام مختلف از اهمیت ویژهای برخوردار است…»